قلم فرزونده طبیبی عضو هیئت اجرایی انجمن و عضو ستاد برگزاری جشن چهلمین سال

روزی که شروع کردیم می خواستیم رویدادی بیافرینیم که اصلی ترین رویداد ما در سال باشد. برنامه ای که همه ذینفعان انجمن و دانشگاه در آن سهیم باشند و بهره خود را از آن ببرند. دلایل زیادی وجود داشت که ما را به این سمت کشاند:

1-                  ما هر سال برنامه های زیادی برگزار می کردیم و این برنامه ها انرژی برگزارکنندگان و منابع مالی انجمن را به کار می گرفت اما نبود یک نقشه استراتژیک جامع و مدون باعث شده بود که به دستاوردهای مورد انتظار نرسیم.

2-                  شریف در طول سالها به چنان دانشگاه موفق و برجسته ای تبدل شده که هر جوان علاقمند به تحصیل در رشته های علوم پایه و مهندسی آرزو دارد که به آن وارد شود. بسیار مشتاق بودیم که دلایل رسیدن به این وضعیت را بررسی کنیم و با تهیه و انتشار مستندات لازم چراغ راه آینده نسل جوان برای ساختن آینده این سرزمین شویم.

3-                  امروزه عدم آگاهی از نگرش ها و رفتارهای نسل های پیشین، نسل جوان را به سمت الگوهایی کشانده که امتحان خود را پس نداده و یک نوع ناهنجاری فرهنگی را رقم زده است. بنابراین باید کاری کرد که نسل ها با یکدیگر آشنا و همسفر شوند.

4-                  شرایط اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی کشور به گونه ای است که حرکت به سوی توسعه پایدار را بسیار ضروری ساخته و این می طلبد که از فعالیت های گذشته آگاه شویم و با سازماندهی و انجام تحولات، حرکت رو به جلو را راهبری نماییم. بایستی دستاوردها و خروجی های دانشگاه در طول سالها را شناسائی و معرفی نماییم تا زمینه گفتگو و تبادل تجربیات بین پیشکسوتان و آنانی که در شروع راهند فراهم گردد. جوانان ما باید بدانند که که با پشتکار ، یادگیری، تلاش و تفکر سیستمی می توانند زندگی موفقی در آینده داشته باشند.

به این ترتیب با این تفکر که دانش آموختگان در سنین مختلف، دانشجویان، مدیریت و نهادهای مختلف دانشگاه و فرهیختگان از آن بهره برده و اثرات مثبت آن در جامعه منتشر شود این حرکت آغاز شد. از آنجا که طیف گسترده ای از جامعه مخاطبین و ذینفعان این برنامه هستند طبیعی است که انتظارات آنان هم از این رویداد به علت تفاوت در سلیقه، سن و نظرات و تجربیات متفاوت باشد. پیشگامان صنعت انتظار دارند با گفتگو و انتقال تجربیاتشان به آیندگان زمینه تقویت ارتباط صنعت و دانشگاه را فراهم کنند. نسل جوان شریفی تمایل شدید دارد که آینده خود را از طریق جستجو در وضعیت کنونی نسل دیروز تصور و تصویر نماید. خانواده دانش آموختگان که سالها در کنار این نخبگان زندگی کرده اند انتظار دارند ساعاتی خوشی را در کنار عزیزان خود سپری نمایند و محل هایی را که آنان بطور مرتب در خاطرات خود مرور می کنند را از نزدیک ببینند. بعضی سلیقه ها متمایل به برنامه هایی با رنگ و بوی تفریحی، برخی دیگر متمایل به برنامه های علمی و صنعتی و برخی دیگر به برنامه های فرهنگی تمایل دارند.

در این دو سال سعی برگزار کنندگان این بود که با گنجاندن برنامه های متفاوت انتظارات مختلف را برآورده کنند اما اینکه تا چه حد موفق بودند از طریق بازخوردهای دریافتی تاحدی قابل فهم است. آنچه همگان به آن اعتراف دارند آنست که با کنار هم قرار گرفتن یاران دیروز و بازگو کردن خاطرات، روحیه شرکت کنندگان تقویت شده و زمینه آشتی نسل های دیروز و امروز فراهم می شود. اما این میزان بازخورد کافی نیست و برای تحلیل دقیق تر نیاز به مشارکت فعال همگان در بیان نظرات و دیدگاهشان می باشد. از همه اعضای خانواده انتظار داریم با همفکری و بیان نظرات و پیشنهادات خود زمینه را بررسی نقاط قوت و ضعف جشن های گذشته و فراهم آوردن زمینه برای برگزاری هرچه موثر تر و با شکوه تر جشن دوره سوم در سال آینده فراهم کنند.